فارنت – پیچ یکی از شش ماشین ساده مکانیکی محسوب می‌شود که به‌نوعی انقلاب در نوع خود محسوب می‌شدند (قرقره، پیچ، صفحه شیب‌دار، گوه، چرخ و محور و اهرم شش ماشین ساده مکانیکی انقلابی محسوب می‌شوند) و چیزی جز یک صفحه شیب‌دار پیچیده شده به دور یک میله نیست.
پیچ‌های امروزی معمولاً به‌صورت استاندارد ساعت‌گرد سفت می‌شوند و با حرکت پادساعت‌گرد نیز باز می‌شوند. پیچ یکی از نمونه‌هایی است که به‌خوبی می‌تواند ثابت کند که شما نبایستی به‌ظاهر هر چیزی قضاوت کنید زیرا این پیچ به‌ظاهر ساده علاوه بر انقلابی که در نوع خود به وجود آورد چیزی در حدود ۲۰۰۰ سال فرایند تکمیلش طول کشید تا به پیچ‌های دقیق و مفید امروزی تبدیل شود.
در مورد تاریخ اولین موارد استفاده از پیچ‌ها نمی‌توان دقیقاً نظر داد اما می‌توان گفت که اولین موارد استفاده از پیچ به ۴۰۰ سال قبل از میلاد حضرت مسیح یعنی در دوران افلاطون بازمی‌گردد و یا اینکه اولین کاربردهای پیچ را ارشمیدس متوجه شد. البته از اولین تمدن‌هایی که از پیچ‌ها استفاده کردند می‌شود به روم باستان اشاره کرد، زیرا آن‌ها از پیچ‌ها در زمین‌های مختلفی مثل آبیاری مزارع و بالا کشیدن آب از چاه‌ها و یا اینکه ساخت وسایلی شبیه به دست بندهای امروزی توسط پیچ‌ها و صدالبته بستن اجسام به یکدیگر از پیچ‌ها استفاده می‌کردند.
تصویر بالا پیچی را نشان می‌دهد که در دل یک سنگ تعبیه شده است. دانشمندان روسی در جریان یک حفاری در سال ۱۹۹۸ در حومه شهر مسکو این سنگ را کشف کردند که عمر ان را در حدود ۳۰۰ تا ۳۲۰ میلیون سال پیش برآورد کرده‌اند که به تارخی پیش از پیدایش دایناسورها باز می‌گردد. بررسی‌های بیشتر بر روی سنگ و پیچ داخل آن نشان می‌دهد که پیچ به تازگی به آن سنگ اضافه نشده است.
پیچ‌ها تا همین چند وقت پیش نیز بر پایه استاندارد خاصی طراحی و ساخته نمی‌شدند و ازاین‌جهت نیز به‌ندرت شما می‌توانید بین پیچ‌های قدیمی، پیچ‌هایی دارای گام‌های دقیق را پیدا کنید و بیشتر اندازه‌ها بر اساس نیازهای روز بوده است.
برای اولین بار یک فرد فرانسوی به نام جاکوب بسون در اواسط قرن ۱۶ میلادی دستگاه تراشی را ساخت که می‌شد در آن زمان به کمک آن پیچ‌ها را تراشید و ساخت البته هنوز تا رسیدن به پیچ‌هایی با دقت بالا زمان نیاز بود و این اتفاق در حدود ۱۰۰ سال بعد توسط فردی انگلیسی به نام هنری در سال ۱۷۹۷ افتاد. او اولین ماشین تراش دقیق را به نام خود ثبت کرد و بعدازآن کم‌کم دنیا شاهد پیچ‌هایی دقیق بود ولی با این‌وجود هنوز استاندارد خاصی برای طراحی این پیچ‌ها وجود نداشت.
البته دنیا تا زمان رسیدن به استاندارد واحد و مناسب برای پیچ‌ها فاصله چندانی نداشت زیرا در حدود سال‌های ۱۸۵۰ شاگرد آقای هنری یعنی ژوزف، استاندارد مدنظر خود را به دنیا معرفی کرد و البته این استاندارد نیز خیلی سخت نبود و اصول آن بر پایه زاویه رزوه‌ها و همچنین تعداد گام‌ها در اینچ بود. البته تمام این استانداردها برای قطرهای خاص مدنظر هستند ولی از یک قطر به قطر دیگر نحوه استاندارد یکی است.
دلیل اینکه چرا پیچ‌ها از سمت راست بسته می‌شوند یا اینکه بهتر بگوییم در جهت چرخش عقربه‌های ساعت بسته می‌شوند به خاطر این است که افراد راست‌دست در هنگام بستن پیچ به سمت راست توان بالاتری دارند و نکته مهم این است که چیزی در حدود ۷۰ تا ۹۰ درصد مردم جهان راست‌دست هستند.
حال جالب است بدانید در ابتدا این استانداردهای مختلف نیز برای خود به‌گونه‌ای ایجاد مشکل کرده بود. مثلاً در جنگ جهانی دوم امریکا و کانادا از یک استاندارد استفاده می‌کردند و انگلیس با استانداردی متفاوت کار می‌کرد و نتیجه آن ایجاد مشکلاتی بین این کشورهای متحد در جنگ جهانی شده بود تا اینکه انگلیس پذیرفت که استانداردهای خود را مطابق با استانداردهای دنیا تغییر دهد.